Pole Sztuki - Małgorzata Minchberg

Nazwa skrócona
Pole Sztuki
Miejscowość
Warszawa
Województwo
mazowieckie
Adres
Sikorskiego 18a, 05-075 Warszawa
Zasięg
Globalny, Krajowy, Miejski, Regionalny
Typ działalności
Marka / Działalność gospodarcza
Działania
Program/y edukacyjne, Publikacje, Działania dla młodzieży, Architektura, Sztuka
Projekt #1
Stworzenie programu i prowadzenie klasy o profilu architektonicznym w liceum ogólnokształcącym

Program edukacji architektonicznej jest autorską propozycją nauczania w trybie 4 letnim kompetencji przestrzennych, które w przyszłości pozwolą na wykonywanie zawodów kreatywnych takich jak architekt, architekt wnętrz, wzornik przemysłowy, projektant ogrodów itp. Program jest przeznaczony dla młodzieży szkół ponadpodstawowych. Jego najważniejszym zadaniem jest budowanie świadomości estetycznej i kształcenie wrażliwości na jakość otoczenia z wykorzystaniem wiedzy z zakresu kultury wizualnej, sztuki, historii sztuki, architektury i urbanistyki przy wykorzystaniu osiągnięć pedagogiki twórczości i praktycznych umiejętności jak rysowanie, komponowanie przestrzenne, rzeźbienie oraz posługiwanie się nowymi technologiami. Program ten jest hermeneutycznym modelem edukacyjnym, w którym uczniowie i nauczyciele porozumiewają się ze sobą współtworząc pole do uczenia się i zmieniając świat na lepsze, co jednocześnie pretenduje w kierunku modelu krytycznego. W tej propozycji dydaktycznej proces uczenia się bliski jest procesowi badawczemu. Wytyczne programu łączą w sobie paradygmat teoretyczny i praktyczny stanowiąc o jego jakości co do przekazywanych treści i doświadczanych zadań. Realizacja programu prowadzić ma do wykształcenia trzech podstawowych kompetencji XXI wieku – krytycznego myślenia, postawy kreatywnej i umiejętności współpracy wynikającej z globalnego spojrzenia na problemy.

Założeniem celowym programu jest edukacja architektoniczna młodzieży przez 4 lata nauki w liceum w spiralnym układzie treści. Ponieważ architektura jako dyscyplina sztuki skupia dosyć wąskie grono specjalistów, przez pierwsze 2 lata w nauce tym programem uczniowie będą rozpoznawać swoje zasoby w odniesieniu do szeroko ujętej wiedzy artystycznej, która, jako baza wyjściowa, posłuży do ukierunkowania specjalizacji kształtowania przestrzeni w 3 roku nauki i przygotuje uczniów do aspirowania na takie kierunki kreatywne jak architektura na Politechnice, wzornictwo przemysłowe oraz architektura wnętrz na Akademii Sztuk Pięknych czy architektura krajobrazu, a nawet gospodarka przestrzenna, w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Pilotaż programu został uruchomiony w warszawskim XXI Liceum Ogólnokształcącym im. Hugo Kołłątaja w 2021 roku, jest to pierwsza tego typu klasa o profilu architektonicznym w Warszawie. 

Projekt #2
Praca doktorska "Interyscyplinarna edukacja przez sztukę"

Dynamiczne zmiany współczesnego świata wymuszają na praktykach nauczania aktywowanie własnej postawy twórczej. Obecnie sztuka staje się narzędziem do inicjowania procesów edukacyjnych i wychowawczych, a współczesny nauczyciel-artysta kreuje dla swoich uczniów przestrzeń uczenia się. Wytwory kultury materialnej są rzadziej brane pod uwagę przez badaczy procesów edukacyjnych, w tych badaniach położono nacisk na materialny obraz środowiska wychowawczego, które kształtowane jest przez dorosłych w placówkach wczesnego wychowania, gdzie troszczyć się powinno o estetykę otoczenia dziecka, tak jak o jego psychofizyczny dobrostan.

Przedmiotem badań eksperymentalnych było środowisko estetycznego wychowania, a podmiotem opiekunki, które budują te środowisko dla swoich wychowanków w 65 placówkach Zespołu Żłobków m.st. Warszawy. Dla zebrania materiału empirycznego posłużono się eksperymentem pedagogicznym (techniką grup równoległych), a także obserwacją, ankietą i wywiadem pogłębionym. Uprzednio dokonano analizy literatury przedmiotu. Znaleziono korelację pomiędzy aktywacją potencjału twórczego kadr opiekuńczo-edukacyjnych a budowaniem środowiska estetycznego wychowania. Na tej podstawie sformułowano rekomendacje dla poprawy stanu edukacji estetycznej w Polsce. Obecne globalne zmiany wymuszają na środowisku edukacji aktywację indywidualnych zasobów twórczych, bo w wielu sytuacjach zostaliśmy postawieni po raz pierwszy, więc umiejętność przystosowania się staje się kluczowa. Wieloznaczność sztuki i zmienność kontekstów dzieł może być najlepszym środkiem do jej kształcenia, co jest równie istotne jak radzenie sobie z ryzykiem podejmowania twórczych aktywności, które pomimo wszystko stanowią o jakości pracy współczesnego nauczyciela. Sztuka edukacji jest codzienną praktyką wielu nauczycieli, edukatorów i wychowawców, dzięki której mogą inicjować sytuacje wychowawcze, pokazywać złożoność świata i wzajemne połączenia dziedzin nauki i dyscyplin sztuki. Przeprowadzony proces badawczy został opracowany z uwzględnieniem perspektywy kulturalistycznej, naturalistycznej oraz personalistycznej. Odnosi się głównie do uczenia się człowieka w procesie inkulturacji i samorozwoju wewnątrzsterownego za sprawą kierowanych i systematycznych wpływów kulturowych. Niniejsze badania należy potraktować jako rodzaj pedagogicznego badania projektującego, które stanowi swoistą syntezę dociekania naukowego i poszukiwania optymalnych rozwiązań realizacyjnych. Jest to takie postępowanie, które zawiera zarówno wątki poznawcze, charakterystyczne dla procedury badawczej, jak i realizacyjno-wykonawcze, specyficzne dla procesu projektowego. W podjętym procesie szukano odpowiedzi na pytania o charakterze poznawczym, jednocześnie starając się sformułować koncepcję dydaktyczną interdyscyplinarnej edukacji przez sztukę (IEPS), którą będzie można szeroko wdrożyć w rozpoznanych warunkach przy wykorzystaniu zdobytej wiedzy. Celem było znalezienie rozwiązania, które poprawi jakość środowiska estetycznego wychowania, które nie sprzyja rozwijaniu kreatywności. W tworzeniu optymalnych warunków wychowawczych znaczenie ma estetyka środowiska, w jakim przebiegają procesy edukacyjne. Proponowana koncepcja dydaktyczna IEPS zapobiega czynnikom, które hamują rozwój zachowań twórczych. Przywraca utraconą w pandemicznej edukacji harmonię pomiędzy trójwymiarowym światem a odbieraniem bodźców przez płaski ekran z cyberprzestrzeni. Uwzględniając współczesny kontekst społeczno-kulturowy IEPS używa różnych technik, które wypływają z własnych doświadczeń oraz obserwacji i wspierają się na teoriach i metodach wybitnych pedagogów, zwłaszcza pedagogów artystycznych, których opis znajduje się w tej dysertacji.

Współpraca
promocja
Oferuję współpracę w zakresie promocji działań edukacyjnych.
partner
Oferuję materiały i / lub wiedzę do realizacji działań edukacyjnych.
mecenas
Szukam mecenasa autorskich działań edukacyjnych.
Media społecznościowe
Osoba kontaktowa
Małgorzata Minchberg
Osoba kontaktowa email:

Używamy plików cookies na naszej stronie, aby lepiej rozumieć w jaki sposób jest używana i stale ulepszać jej użyteczność. Kontynuując przeglądanie tej strony akceptujesz naszą Politykę Prywatności.