Dziwny dom nad Wisłą

Wierszowana opowiastka o burzliwych losach willi Szyllerów. To książka-pamiątka po domu, którego już nie ma. Wybudowana w 1929 roku według projektu Bohdana Lacherta i Józefa Szanajcy, uznawana jest za jedną z najciekawszych realizacji warszawskiego międzywojnia. 

Narrację o budynku prowadzi dziewczynka, która wraz ze swoją rodziną wprowadziła się do „dziwnego domu” na Saskiej Kępie. W książce relacjonuje: „oto dom geometryczny, mówiąc wprost: modernistyczny”. Dla rodziny Szyllerów to zupełnie nowy styl zamieszkiwania. Dla mieszkańców miasta - niemałe zdziwienie. Ludzie zjeżdżają się by zobaczyć willę na własne oczy. Córka Państwa Szyllerów opowiada o życiu budynku od wprowadzenia się, aż do momentu zburzenia w 2002 roku. 

Publikacja stanowi świetny przykład historii opowiadanej przez pryzmat architektury. Wprowadza czytelników w świat „maszyn do mieszkania”. Przenosi do punktu w przeszłości, w którym modernistyczne idee pojawiały się jako coś, co jest nowe i nieoswojone. W książce jest też część dla dorosłych: archiwalny materiał wizualny oraz tekst historyczki architektury i sztuki Hanny Faryny-Paszkiewicz.