Powszechna edukacja architektoniczna. Doświadczenia polskie i kształcenie incydentalne

Publikacja jest pierwszą próbą zebrania całokształtu wiedzy i doświadczeń nad formami edukacji przestrzennej. Przedstawione spojrzenie oraz zebrany materiał są bardzo istotne dla prowadzenia dalszych działań systematyzujących praktyczny warsztat edukacji przestrzennej. Pierwszy rozdział książki został poświęcony tematowi edukacji architektonicznej w Polsce – od jej początków po współczesność. W drugim zaprezentowano zróżnicowane formy edukacji architektonicznej, zwanej incydentalną, niezwiązane z systemem edukacyjnym i skierowane do osób w różnym wieku, w wielu przypadkach odbywające się w ramach włączania mieszkańców miast w procesy partycypacji społecznej. Ostatni rozdział książki stanowi próbę podsumowania zgromadzonej wiedzy, a także diagnozy bieżącej sytuacji oraz identyfikacji zarówno głównych, aktualnych wyzwań powszechnej edukacji architektonicznej w Polsce, jak i potencjalnych barier, które mogą wpływać na hamowanie jej dalszego rozwoju.

Publikacja jest kontynuacją i zarazem rozwinięciem wcześniejszego opracowania pt. Powszechna edukacja architektoniczna. Ewolucja idei i doświadczenia zagraniczne (Wantuch-Matla, Martyka, 2020), w którym zaprezentowano historię rozwoju edukacji architektonicznej na przykładzie kilkunastu państw europejskich.